کشور میزبان بازی های المپیک تلاش می کند تا مراسم افتتاحیه و اختتامیه را به یاد ماندنی کند ، با استفاده از تمام دستاوردهای احتمالی اندیشه فنی ، رنگ و بوی ملی درخشان ببخشد. با این حال ، برخی از سنت ها بدون تغییر باقی مانده و در خدمت تزئین هر مراسم اختتامیه بازی های المپیک هستند.
هر مراسم اختتامیه با راهپیمایی عمومی ورزشکاران همراه است. همه هیئت هایی که در این بازی ها شرکت کردند ، در یک ستون وارد ورزشگاه می شوند. از هر کشور یک ورزشکار پرچم را به همراه دارد و همه ورزشکاران بدون هیچ گروه بندی و تمایزی پشت سر آن راهپیمایی می کنند. در طول این مراسم ، ورزشکاران با هم مخلوط می شوند و در اطراف ورزشگاه متفرق می شوند ، و به طور مثال "یک نفر" با هم تشکیل می شوند.
سرود ملی سه کشور پخش می شود: یونان (در رابطه با کشوری که بازی های المپیک برای آن اختراع شده است) ، کشور میزبان و کشوری که بازی های بعدی المپیک زمستانی یا تابستانی در آن برگزار می شود. در همان زمان ، پرچم های این کشورها برافراشته می شود - پرچم یونان بر روی میله پرچم سمت راست ، پرچم کشور میزبان در یک مرکز ، پرچم سمت چپ کشوری است که در آن برنامه های المپیک بعدی وجود دارد.
پس از آن مراسم آنتورپ برگزار می شود و در طی آن رئیس شهری که بازی ها را سازماندهی می کرد پرچم ویژه المپیک را به رئیس کمیته بین المللی المپیک تحویل می دهد. برای این منظور ، سه پرچم وجود دارد که با حاشیه تزئین شده و با روبان های رنگی به میله پرچم بسته شده اند.
این پرچم آنتورپ است که در المپیک تابستانی 1920 توسط شهر آنتورپ در اختیار کمیته بین المللی قرار گرفته و تا بازیهای 1988 در سئول به بازیهای تابستانی میزبان شهرهای زیر منتقل شده است. پرچم دوم پرچم سئول است که در سال 1988 توسط شهردار شهر به شهردار بارسلونا تحویل داده شد و همچنین برای شهرهای میزبان بازی های تابستانی در نظر گرفته شده است. در بازی های المپیک زمستانی 1952 در اسلو ، پرچم سوم ظاهر شد و به هر شهر میزبان بازی های المپیک زمستانی بعدی منتقل شد.
رئیس کمیته بین المللی المپیک ، پرچم را از رئیس شهر میزبان بازی های المپیک دریافت کرده و آن را به شهردار شهر بعدی که در آن المپیک برنامه ریزی شده است تحویل می دهد. او به نوبه خود ، هشت بار این پرچم را به اهتزاز در می آورد. کشور میزبان المپیک بعدی فرهنگ خود را با تئاتر و نمایش رقص ارائه می دهد.
سپس سخنرانی ها توسط رئیس کمیته برگزاری المپیک میزبان و رئیس کمیته بین المللی المپیک انجام می شود. آنها بازیهای المپیک را رسماً تعطیل می کنند و از آنها دعوت می کنند که چهار سال بعد دوباره برای بازیهای بعدی ملاقات کنند. با صدای سرود نواخته شده ، شعله المپیک خاموش می شود ، پرچم پایین می آید و از ورزشگاه برده می شود.
