اسکی ها البته بسیار راحت هستند. اما همیشه توانایی پرداخت آنها را ندارید. کفش های برفی راهی جمع و جورتر برای برون رفت از شرایط است. و ساده ترین آنها را می توان از یک جفت تخته نازک تهیه کرد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
تخته های کفش برفی باید تقریباً دو برابر طول پا و سه برابر عرض پا داشته باشند. کفش های برفی را می توانید به صورت زیر به پا وصل کنید: ابتدا حلقه پایین را وصل کنید تا پایه در وسط تخته قرار گیرد. دو طناب یا روبان را از دو طرف حلقه بر می داریم. آنها ساق را به دور مچ پا خواهند بست.
گام 2
مواد تولید کفش برفی متفاوت است. حتی میخ پرچ نیز می تواند مورد استفاده قرار گیرد. دو پرچ از این دست برای یک کفش برفی باید گرفته شود و با ریسمان یا بند متصل شود. اما اگر پشتی یک صندلی ساده وین را بردارید ، کفش های برفی بسیار راحتی از آن بیرون می آیند. از ته سبد حصیری نیز می توان استفاده کرد.
مرحله 3
اگر چنین موادی وجود ندارد ، می توانید به جنگل بروید و شاخه ها را بشکنید. چند شاخه گیلاس پرنده یا خاکستر کوهی به طول 120 سانتی متر و قطر 2-3 سانتی متر باید به صورت قوسی خم شده و محکم بسته شوند. ما یک قاب خواهیم داشت که پس از آن مش را از شاخه های نازک تا آنجا که ممکن است کوچک می بافیم. و حتی برای کفش های برفی بهتر است ، دو شاخه یکسان مناسب است ، اما در یک انتهای آن خمیده است. سپس می توان آنها را به موازات یکدیگر بر روی زمین قرار داد ، به طوری که نوک های منحنی کنار هم قرار گرفته و به بالا نگاه کنند. حالا یک جفت اسپیسر به طول 30 سانتی متر بین شاخه ها وارد کنید ، و انتهای شاخه ها را به هم گره بزنید. چنین کفش های برفی شباهت زیادی به اسکی دارند و در برف نمی ریزند.
مرحله 4
روش های مختلفی برای اتصال شاخه ها و بافتن مش وجود دارد. اگر شاخه به خوبی خم شود ، کاملاً متناسب با قاب کفش برفی است. می توانید آن را به صورت حلقه گره بزنید ، یا می توانید آن را با طناب یا کمربند بپیچانید. یک شبکه کفش برفی نه تنها از میله های نازک ، بلکه از طناب نیز ساخته می شود. چنین طنابی از سوراخ هایی که در قاب حفر شده اند کشیده می شود. اما شما فقط می توانید یک طناب ببندید. در این حالت برش هایی را روی قاب ایجاد می کنیم تا طناب جدا نشود.
