لوژ نسبتاً دیر وارد برنامه المپیک شد. این اتفاق در سال 1964 در اینسبروک رخ داد. از آن زمان ، مسابقات در این بازی ها در تمام بازی های المپیک زمستانی برگزار می شود. در طول این مسابقات ، ورزشکاران در امتداد پیست آماده شده در یک سورتمه یا دو نفره از کوه پایین می آیند. در سورتمه های ورزشی هیچ وسیله ای برای فرمان وجود ندارد. لوگ با تغییر وضعیت بدن "وسیله نقلیه" خود را مدیریت می کند.
ساکنان کشورهای کوهستانی همیشه توانسته اند از دامنه ها با سورتمه رانندگی پایین بیایند. با این حال ، تاریخچه توباگینگ از سال 1883 آغاز شد ، زمانی که طرفداران این ورزش از کشورهای مختلف در سوئیس جمع شدند و اولین مسابقات بین المللی را برگزار کردند. فدراسیون بین المللی سه دهه پس از این رویداد ظاهر شد و 22 سال وجود داشت و پس از آن وارد فدراسیون Bobsleigh و Toboggan شد. تصمیم برای گنجاندن در برنامه بازی های المپیک زمستانی در اوایل دهه 50 قرن گذشته گرفته شد. رقابت luge جایگزین رقابت اسکلت شده است. در سال 1955 اولین قهرمانی جهان برگزار شد و دو سال بعد سرانجام فدراسیون بین المللی لوژ تشکیل شد که تاکنون نیز وجود دارد.
شرکت کنندگان به ترتیب شروع می کنند. زمانی که ورزشکار بعدی پس از اینکه سلف خود دوره را ترک کرد ، نزول را شروع می کند ، طبق قوانین تعیین شده است. برنده کسی است که مسافت را در کمترین زمان طی کند. ترتیب اولین شروع با قرعه کشی ، ترتیب عملکرد در گرمای بعدی تعیین می شود - با توجه به نتایج قبلی. کل زمان حاصل مجموع نتایج چندین مسابقه است. در یک نفره ، نتایج چهار مسابقه ، در دو برابر - دو.
از همان ابتدا سه نوع مسابقه در برنامه المپیک وجود داشت: انفرادی مردان و زنان و دو نفره مردان. برنامه بازیهای المپیک 2014 همچنین شامل یک مسابقه تیمی خواهد بود ، زمانی که یک نفر و یک نفر از یک تیم به ترتیب پشت سر هم به شروع می روند.
تیم ملی المپیک می تواند شامل 10 ورزشکار - 7 مرد و 3 زن باشد. در مسابقات انفرادی ، یک تیم 3 ورزشکار را در هر گروه ، در دو نفره - 2 خدمه به نمایش می گذارد. محدودیت های سنی وجود دارد: ورزشکاران زیر 16 سال مجاز به شرکت در مسابقات المپیک نیستند.
یکی از شرایط مسابقه این است که ورزشکار نباید در راه خود سورتمه را گم کند و با آنها به خط پایان برسد. در غیر این صورت ، شرکت کننده از مسابقات حذف می شود. در همان زمان ، وقفه در عبور از فاصله مجاز است. اگر ورزشکار زمین بخورد یا متوقف شود ، می تواند دوباره روی سورتمه بنشیند و مسیر را ادامه دهد.
محدودیت های زیادی در ورزش های لوژ وجود دارد. این قوانین طراحی سورتمه و وزن آنها را تنظیم می کند. قبل از مسابقه ، خود ورزشکار و وسایلش از جمله لباس راحتی ، کلاه ایمنی ، دستکش و کفش نیز توزین می شوند.
مسابقات لوژ المپیک در پیست های مصنوعی برگزار می شود. یک پایه چوبی یا بتونی با یخ پوشانده شده است که دمای آن اغلب به طور مصنوعی حفظ می شود. یک مسیر با طول 800 تا 1200 متر باید شامل 11 تا 18 خم با حداقل شعاع 8 متر باشد. اختلاف ارتفاع نیز تنظیم می شود ، که 70-120 متر است و عرض ناودان از 130 تا 150 سانتی متر است.
