سال 1996 به یک سال جشن در تاریخ مدرن المپیسم تبدیل شد - دقیقاً صد سال قبل از آن ، سنت جلسات منظم قوی ترین ورزشکاران احیا شد و بازی های با اولین شماره سریال در یونان برگزار شد. انتظار می رفت که برای حفظ ارتباط تاریخی بین المپیادهای باستان و مدرن ، این بازی های تابستانی در آتن نیز برگزار شود ، اما شهر آتلانتا آمریکا رای اعضای IOC را به دست آورد.
علاوه بر آتلانتا و آتن ، بلگراد (یوگسلاوی) ، منچستر (انگلیس) ، ملبورن (استرالیا) و تورنتو (کانادا) شانس میزبانی بازی های XXVI تابستان المپیک را داشتند. اما این شهرها به طور مداوم در چهار دور اول رأی گیری در جلسه 96 کمیته بین المللی المپیک کنار می رفتند. در دور نهایی ، 51 نماینده از 86 نماینده به آتلانتا رای دادند.
آتلانتا یک شهر نیم میلیونی در جنوب شرقی ایالات متحده آمریکا است که مرکز اداری ایالت جورجیا است. در سال 1837 به عنوان یکی از ایستگاه های راه آهن در حال ساخت به غرب میانه تاسیس شد. سپس او نام ترمینوس را داشت و وضعیت شهر و نام جدید محل استقرار یک دهه بعد دریافت شد. در تاریخ این کشور ، آتلانتا به عنوان مکانی شناخته شده است که در طول جنگ داخلی بین شمال و جنوب ، توسط ارتش شمالی ها در سال 1864 سوزانده شد و در آغاز قرن بیستم شورش گسترده ای از جمعیت سیاه پوستان.
با برگزاری المپیک ، آتلانتا به یک شهر فوق مدرن ، پایتخت "جنوب جدید" و مرکز فعالیت تجاری تبدیل شده بود ، که سبک آن "مدرن" و "پست مدرن" است. بلندترین ساختمان ، Bank of America Plaza ، 312 متر ارتفاع دارد - بلندترین آسمان خراش های کشور فقط در شیکاگو و نیویورک یافت می شوند. برای افتتاحیه بازیهای المپیک 1996 ، یک استادیوم چند منظوره 85000 نفری در این شهر ساخته شد که استادیوم المپیک صد ساله نامگذاری شد. این او بود که به میدان اصلی مسابقه ، محل برگزاری افتتاحیه و اختتامیه بازی های المپیک تابستانی XXVI تبدیل شد.
رئیس جمهور وقت ایالات متحده بیل کلینتون بازی ها را باز کرد و محمد علی افسانه ای شعله المپیک را در ورزشگاه روشن کرد. آمریکایی ها بیشترین جوایز را کسب کردند - 101. علی رغم همه مدرنیته شهر ، سازماندهی سیستم های اطلاعاتی و پشتیبانی حمل و نقل المپیاد و همچنین تابع برنامه بازی ها به منافع تجاری حامیان مالی و برگزارکنندگان ، مورد انتقاد جدی قرار گرفت.
