چند روز دیگر سی امین بازی های المپیک تابستانی در پایتخت انگلیس افتتاح می شود. بسیاری از ورزشکاران از سراسر جهان برای دریافت جوایز در این مسابقه معتبر به رقابت می پردازند. از جمله آنها روس ها خواهند بود.
تیم ملی اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی که روسیه جانشین حقوقی آن شد ، اصلی ترین مورد برای پیروزی در جدول رده بندی المپیک تیمی محسوب می شد. البته آنها چنین نتیجه خیره کننده ای را کسب کردند مانند المپیک مسکو در سال 1980 ، زمانی که ورزشکاران ما 80 مدال طلا کسب کردند ، تنها در غیاب بسیاری از رقبای جدی. اما 50 مدال طلا در مونیخ ، 49 مدال طلا در مونترال ، به ویژه 55 جایزه برتر در سئول ، خود صحبت کردند.
با این وجود ، فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی شوروی و پس از آن هرج و مرج در زندگی اقتصادی و سیاسی روسیه کار خود را انجام داد. اگر در المپیک 1992 بارسلونا ، ورزشکاران 12 جمهوری سابق اتحاد جماهیر شوروی ، که به عنوان یک تیم واحد عمل می کردند ، با کسب 45 مدال طلا ، پس از 4 سال حضور در بازی های المپیک ، با اینرسی همچنان توانستند مقام اول را از آن خود کنند. در آتلانتا ، تیم روسیه فقط 26 مدال با بالاترین استاندارد کسب کرد … در وهله اول با برتری عظیم (44 مدال طلا) تیم ایالات متحده بود.
روندهای مثبتی که از اواخر دهه 90 آغاز شد ، منجر به موفقیت روس ها در المپیک بعدی شد. به نظر می رسد 32 مدال طلا در سیدنی (2000) این امید را ایجاد می کند که روسیه اکنون می تواند یک رقیب جدی برای ایالات متحده باشد. اما پس از آن چین با سرعت در حال توسعه وارد عمل شد. پیش از این در المپیک آتن در سال 2004 ، تیم چین با اطمینان 32 مدال طلا را از آن خود کرد و روسیه را به مقام سوم تیمی برساند (روس ها - فقط 27 مدال). و قبلاً در بازی های المپیک در پکن در سال 2008 ، چینی ها با دریافت 51 مدال با بالاترین استاندارد ، به طور کلی پیروز شدند. آمریکایی ها با 36 مدال طلا دوم شدند و روس ها با 23 مدال سوم شدند.
افسوس ، عملاً هیچ شانسی وجود ندارد که در المپیک لندن ورزشکاران ما معجزه کنند و دوباره رهبر شوند. واقعیت این است که حد ما تیم 3 تیم است. این نتیجه ای است که ورزشکاران روسی هدف آن را تشکیل می دهند. حداقل کار دریافت 25 مدال طلا است. حداکثر وظیفه 30 است.
