اولین بازی های المپیک در سال 776 قبل از میلاد برگزار شد. در المپیا طبق افسانه ها ، این ورزشکاران در مقابل زئوس نمایش خود را اجرا کردند. این مسابقات تا سال 394 قبل از میلاد ادامه داشت ، تا اینکه توسط امپراتور تئودوسیوس اول ممنوع شد. حرکت جدید المپیک - جنبشی که امروز همه می شناسند - در سال 1896 در آتن آغاز شد.
در قرن هجدهم ، در حین کاوش های باستان شناسی در المپیا ، دانشمندان امکانات ورزشی باستانی را کشف کردند. اما باستان شناسان خیلی زود مطالعه آنها را متوقف کردند. و تنها 100 سال بعد ، آلمانی ها به مطالعه اشیا discovered کشف شده پیوستند. در همان زمان ، برای اولین بار ، آنها شروع به صحبت در مورد احتمال احیای حرکت المپیک کردند.
عامل اصلی احیای جنبش المپیک ، بارون فرانسوی پیر دو کوبرتن بود که به محققان آلمانی در مطالعه آثار کشف شده کمک کرد. او همچنین علاقه خود را در توسعه این پروژه داشت ، زیرا معتقد بود كه این آموزش بدنی ضعیف سربازان فرانسوی است كه باعث شکست آنها در جنگ فرانسه و پروس شد. علاوه بر این ، بارون می خواست جنبشی ایجاد کند که جوانان را متحد کند و به برقراری روابط دوستانه بین کشورهای مختلف کمک کند. در سال 1894 ، او پیشنهادات خود را در کنگره بین المللی ، جایی که تصمیم به برگزاری اولین بازی های المپیک در وطن آنها ، آتن بود ، ابراز کرد.
اولین بازی ها به یک کشف واقعی برای کل جهان تبدیل شد و با موفقیت زیادی برگزار شد. در مجموع 241 ورزشکار از 14 کشور در آن شرکت کردند. موفقیت این رویداد آنچنان از یونانیان الهام گرفت که آنها پیشنهاد کردند آتن محل بازیهای المپیک به صورت دائمی باشد. با این حال ، اولین کمیته بین المللی المپیک ، که دو سال قبل از شروع اولین بازی ها تاسیس شد ، این ایده را رد کرد و تصمیم گرفت که ایجاد چرخش بین کشورها برای حق میزبانی المپیک هر چهار سال یکبار ضروری است.
بازی های بین المللی المپیک I از 6 تا 15 آوریل 1896 برگزار شد. فقط مردان در این مسابقات شرکت کردند. 10 ورزش به عنوان پایه در نظر گرفته شد. اینها کشتی کلاسیک ، دوچرخه سواری ، ژیمناستیک ، دو و میدانی ، شنا ، تیراندازی ، تنیس ، وزنه برداری ، شمشیربازی است. در تمام این رشته ها 43 ست مدال بازی شد. المپیایی های یونان پیشرو شدند ، آمریکایی ها در جایگاه دوم قرار گرفتند ، آلمانی ها برنز دریافت کردند.
برگزارکنندگان اولین بازی ها می خواستند تا آنها را به یک مسابقه آماتور تبدیل کنند ، که در آن افراد حرفه ای نمی توانند شرکت کنند. در واقع ، طبق گفته اعضای کمیته IOC ، آن دسته از ورزشکارانی که منافع مادی دارند در ابتدا از آماتورها برتری دارند. و این عادلانه نیست.
