امروز فوتبال عظیم ترین و محبوب ترین ورزش در کره زمین است. تاریخ رسمی تولد وی 1863 در نظر گرفته شده است و برای اولین بار در بازی های المپیک ، فوتبال 37 سال پس از این تاریخ ظاهر شد. این در پاریس بود ، در دومین بازی پس از احیای سنت المپیک.
فدراسیون بین المللی فوتبال (فیفا) ، که در سال 1904 تشکیل شد ، مسئول میزبانی مسابقات فوتبال المپیک است. این سازمان مسابقات فوتبال دو المپیاد تابستانی (در پاریس و سنت لوئیس) را رسمی نمی داند ، بلکه فقط مسابقات را نشان می دهد ، زیرا تیم های ملی در آنها شرکت نمی کنند ، بلکه تیم های باشگاهی مستقلی هستند. بنابراین ، شمارش معکوس مسابقات فوتبال در بازی های تابستانی فیفا از المپیک تحت شماره سریال سوم که در سال 1908 در لندن برگزار شد ، آغاز می شود.
انگلیس همچنین در مسابقات هشت تیم ملی قدرتمندترین قهرمان المپیک در این رشته ورزشی شد. قابل ذکر است که فرانسه در آن تورنمنت همزمان با دو تیم نمایندگی می شد - این تنها سابقه تاریخ بود. تیم های فوتبال انگلیس به همراه تیم های مجارستانی همچنان موفق ترین تیم های المپیک هستند - آنها سه بار مدال طلا گرفتند. در حالی که برزیلی ها ، پنج قهرمان جهان در این ورزش ، هرگز در المپیک اول نشده اند. کنجکاو است که فوتبالیست های اتحاد جماهیر شوروی سوسیالی اجازه ندادند دو بار جوایز دریافت کنند - در سال 1976 در مونترال ، تیم ملی اتحاد جماهیر شوروی برزیلی ها را در بازی برای کسب مدال برنز شکست داد ، و در سال 1988 در سئول آنها را در بازی نهایی شکست داد. اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی دو بار در مسابقات فوتبال المپیک مدال طلا گرفت و سه بار مدال برنز شد.
طبق قوانین فیفا ، محدودیت های سنی برای بازیکنان تیم های المپیک اعمال می شود - هر کدام به جز سه بازیکن ، نباید بیشتر از 23 سال سن داشته باشند. بنابراین ، مسابقات المپیک قوی ترین بازیکنان را جمع نمی کند و مسابقات با اعتبار کمتری نسبت به مسابقات قهرمانی جهان و اروپا محسوب می شوند.
از زمان بازی های المپیک تابستانی XXVI در آتلانتا ، که در سال 1996 برگزار شد ، مسابقات فوتبال زنان نیز در این برنامه گنجانده شده است. در چهار مجمعی که در این مدت گذشته است ، برتری ورزشکاران آمریکایی غیرقابل انکار بود - آنها سه بار قهرمان شدند و یک بار در وقت های اضافی ، مقام اول را از نروژ به رقبای خود از دست دادند.
