آلبرت دمچنکو ، لوگر مشهور روسی و برنده چندگانه مسابقات بزرگ ، امروز خود را برای هفتمین دوره بازی های المپیک آماده می کند. وی برای 30 سال فعالیت ورزشی حرفه ای ، نتایج فوق العاده ای را در ورزش های بزرگ بدست آورده و به رهبر تیم ملی روسیه تبدیل شده است. با این حال ، وی پس از بازی های المپیک زمستانی در سوچی ، قصد دارد به کار خود پایان دهد.
دلایل ترک ورزش های بزرگ
همانطور که خود دمچنکو بارها و بارها در رسانه ها اظهار داشته است ، بازی های المپیک 2014 سوچی بدون توجه به نتیجه ، آخرین دوره فعالیت ورزشی او خواهد بود. به گفته این ورزشکار 41 ساله ، غلبه بر بارهای لازم برای دستیابی به پیروزی در ورزش های بزرگ ، برای او دشوارتر می شود. و نه تنها جسمی ، بلکه روانی نیز هست.
علی رغم این ، امروز آلبرت دمچنکو با شدت تلاش می کند تا حداکثر نتیجه را بدهد و در بازی های المپیک آینده برای کشورش مدال کسب کند. وی همچنین در فعالیت های مختلف ورزشی و اجتماعی شرکت می کند. وی پس از اتمام کار خود ، قصد ترک ورزش را ندارد و قصد دارد به عنوان مدیر ورزشی یا مربی کار کند ، زیرا نمی تواند زندگی خود را بدون ورزش های ورزشی تصور کند ، کاری که بیشتر زندگی خود را انجام داده است.
آلبرت دمچنکو: حرفه ورزشی
رهبر تیم ملی لوژ روسیه ، آلبرت دمچنکو ، در سال 1984 در 13 سالگی به یک ورزشکار حرفه ای تبدیل شد. شش سال بعد به تیم ملی روسیه راه یافت و دو سال بعد به یک استاد بین المللی ورزش تبدیل شد. در سال 2000 ، دمچنکو عنوان قهرمانی روسیه را به دست آورد و در 2002 و 2005 وضعیت خود را تأیید کرد.
در سال 2005 ، آلبرت دمچنکو همچنین قهرمان جام جهانی شد ، جایی که او رکورد جدیدی را ثبت کرد و علاقه خود را به ورزش های بزرگ در کشورمان افزایش داد. یک سال بعد ، این ورزشکار در المپیک تورین مدال نقره دریافت کرد و قهرمان شناخته شده اروپا شد و در آنجا با اختلاف زیادی از رقبای خود مدال طلا گرفت. او همچنین در مسابقات قهرمانی اروپا در سال 2010 طلا گرفت.
آلبرت دمچنکو نه تنها به خاطر دستاوردهای خود ، بلکه به خاطر فداکاری در ورزش نیز مشهور است. علی رغم مصدومیت های جدی ، که پس از آن بسیاری دیگر به سطح قبلی خود بر نمی گردند ، آلبرت دمچنکو نه تنها به این ورزش بزرگ بازگشت ، بلکه ارتفاعات جدید را نیز تسخیر کرد.
