افتتاحیه بازی های المپیک نمایشی رنگارنگ و زنده است که تلاقی کارناوال و نمایش ورزشی است. به طور سنتی ابتدا سرود ملی کشور میزبان المپیک شنیده می شود و پرچم آن برافراشته می شود. پس از آن ، رژه هیئت های ورزشی آغاز می شود. تیم هر کشور در یک ستون قرار می گیرد ، که در راس آن حامل استاندارد است. افتخار به اهتزاز درآوردن پرچم کشورش به یک ورزشکار معمولاً مشهور اعطا می شود.
طبق روال سنتی که در المپیک 1928 در آمستردام آغاز شد ، تیم یونانی موکب ها را باز می کند. این کار به منظور برجسته کردن وضعیت آن به عنوان زادگاه بازیهای المپیک باستان انجام می شود. تیم کشور میزبان المپیک موکب را به پایان خواهد رساند. این قانون تنها یک بار با برگزاری بازیهای المپیک 2004 در آتن شکسته شد. سپس تیم یونانی رژه شرکت کنندگان را بست ، اما با این وجود ابتدا پرچم یونان انجام شد. سایر تیم های شرکت کننده به ترتیب حروف الفبا هستند ، که معمولاً مطابق با هنجارهای زبان انگلیسی است.
وقتی همه هیئت های ورزشی در زمین ورزشگاه صف آرایی کنند ، رئیس کمیته المپیک کشور میزبان سخنرانی می کند. سپس سخنرانی به رئیس IOC (کمیته بین المللی المپیک) داده می شود. او همچنین سخنرانی می کند و در پایان سخنان خود را به رئیس کشور میزبان یا مقام عالی دیگر می دهد. این شخص است که جمله ای درباره افتتاحیه بازی های المپیک را بر زبان می آورد.
پس از آن ، پرچم المپیک به ورزشگاه برده می شود - یک صفحه مستطیل سفید با پنج حلقه متقاطع. ارکستر سرود المپیک را می نوازد. یک نماینده از ورزشکاران و یک نفر از داوران سوگند یاد می کنند. ورزشکاران وظیفه جدی خود را برای رقابت صادقانه ، بدون توسل به روشها و روشهای غیرقانونی بر عهده می گیرند و بر این اساس ، قضات قول می دهند که وظایف خود را بطور عینی و بی طرفانه انجام دهند ، فقط با رعایت قوانین.
پس از سوگند یاد ، زمان مراسم روشنایی شعله های المپیک فرا می رسد. آخرین شرکت کننده در این رله با یک مشعل ، که آتش را روشن می کند ، به داخل ورزشگاه می دود. معمولاً چنین افتخاری عالی به یک ورزشکار مشهور سپرده می شود که موفقیت بزرگی کسب کرده است. پس از روشن شدن آتش کاسه المپیک ، باید تا پایان بازی خاموش نشود.
