جنبش مدرن المپیک: گرایشهای اصلی

جنبش مدرن المپیک: گرایشهای اصلی
جنبش مدرن المپیک: گرایشهای اصلی

تصویری: جنبش مدرن المپیک: گرایشهای اصلی

تصویری: جنبش مدرن المپیک: گرایشهای اصلی
تصویری: 20 IMPOSSIBLE MOMENTS IN SPORTS HISTORY 2024, آوریل
Anonim

جنبش المپیک دائماً در حال پیشرفت است ، اما متأسفانه علاوه بر موارد مثبت ، روندهای منفی نیز در توسعه آن وجود دارد. با این حال ، IOC توجه زیادی به مشکلات بازی ها دارد و سعی می کند تا حد ممکن آنها را حل کند.

جنبش المپیک مدرن: گرایشهای اصلی
جنبش المپیک مدرن: گرایشهای اصلی

گرایشهای مثبت بسیاری در میان گرایشهای اصلی در جنبش مدرن المپیک وجود دارد. این امر بخصوص مربوط به برگزاری بازیهای المپیک جوانان است. اولین بازیهای تابستانی فقط در سال 2010 و در زمستان - در سال 2012 برگزار شد. پیشکسوتان المپیک جوانان مسابقات جهانی بودند که در آن ورزشکاران خردسال شرکت می کردند ، سن آنها از 14 تا 18 سال بود. هدف از سازماندهی چنین رویدادهایی تمایل به مشارکت جوانان در جنبش رسمی المپیک ، کمک به جوانان در تحقق استعدادهای خود و همچنین یافتن ورزشکاران قدرتمندی بود که شایسته نمایندگی کشورهای خود در بازی های بعدی باشند.

روند مثبت دیگر ، درگیر شدن تدریجی زنان در جنبش المپیک و اصلاح عدم تقارن جنسیتی بود. تا سال 1981 ، یک زن تنها عضو IOC نبود ، زیرا تصمیم در مورد ترکیب کمیته توسط اعضای آن گرفته شده بود ، یعنی مردان. حتی در سال 1999 ، از 113 نفر در IOC ، تنها 13 زن وجود داشت و ورزش زنان در المپیک پس از سال 2000 ، زمانی که ورزشکاران در المپیک سیدنی تلاش کردند ثابت کنند که می توانند با وقار رقابت کنند ، شناخته شد. اکنون نگرش نسبت به ورزش زنان مبهم است ، اما روندهای مثبتی در این زمینه پدید آمده است.

متأسفانه میزان منفی خاصی نیز وجود دارد. علی رغم این واقعیت که طبق گفته های اعضای IOC ، هدف اصلی جنبش مدرن المپیک بهبود درک متقابل بین شهروندان کشورهای مختلف است ، روند مخالف مشاهده می شود. در سال 1964 ، در جریان یک مسابقه فوتبال به عنوان بخشی از بازیهای المپیک ، هواداران که از عملکرد داوران ناراضی بودند ، درگیری را آغاز کردند که در آن بیش از 300 نفر جان خود را از دست دادند و بیش از 600 نفر نیز به شدت مجروح شدند. ایدئولوژی المپیک ، که مبتنی بر عشق ، درک متقابل و عدالت است ، همیشه کارساز نیست و متأسفانه ، نتایج بازی ها اغلب رسوایی های جدی ایجاد می کند. به عنوان مثال می توان به بازی های المپیک سالت لیک سیتی اشاره کرد.

و سرانجام ، گرایش ناخوشایند دیگر سیاست زدگی بیش از حد جنبش بود. ورزشکاران منفرد ، یا حتی کل کشورها ، بایکوت را ترتیب می دهند یا حتی بدتر ، بی احترامی کامل را نشان می دهند ، و به طور نمایشی قوانین مسابقه را نقض می کنند. حتی المپیک 2014 سوچی نیز بحث برانگیز است و نمایندگان کنگره آمریکا حتی پیشنهاد تحریم مشترک آمریکا و اروپا را دارند. متأسفانه ، تعداد کمی از سیاستمداران می فهمند که چنین اقداماتی برای کل جنبش المپیک چقدر مخرب است.

توصیه شده: