آیا دنیای ما واقعاً خوب است یا بد؟ آیا می توان بدون ابهام به این س answerال پاسخ داد؟ یا همه چیز بستگی به این دارد که چه کسی به آن پاسخ خواهد داد.
همه ما در این دنیا متولد شده ایم و به نوعی آن را درک می کنیم. وقتی هنوز کوچک بودیم ، دنیای ما به روی نزدیکترین افراد بسته شد. اینها والدین و سایر افراد از نزدیکان ما بودند.
سپس دوستان در زندگی ما ظاهر شدند و "دنیای ما" شروع به گسترش کرد. با بالغ شدن ، زندگی ما پر از حوادث مختلف ، افراد جدید و موقعیت های مختلف در آن شد. ما از زمان بلوغ و شروع به کار یاد گرفتیم.
و در تمام این مدت چگونه دنیای اطراف خود را می دیدیم؟ ما دنیا را به روشهای مختلف درک کردیم. یا همه چیز برای ما خوب پیش رفت ، و دنیا ما را خوشحال کرد ، سپس چیزی برای ما درست نشد و ما را ناراحت کرد ، و سپس جهان رنگهای رنگین کمان خود را از دست داد. به نظر می رسد که خیلی چیزها به درک ما ، به روحیه ما ، به شرایط ، به طور کلی ، به تعدادی از عواملی که به طور دوره ای تغییر می کنند بستگی دارد. این اتفاق می افتد که زندگی ما به عنوان زندگی روزمره خاکستری در مقابل ما ظاهر می شود ، و اتفاق می افتد که یک روز عادی توسط ما به عنوان یک تعطیل دیده می شود.
از نظر برخی ، تمام دنیا شخصیت غم و اندوه است و هرچه فرد در آن زندگی کند ، مستعد ناامیدی است. شخص دیگری می گوید نه ، همه دنیا پر از شادی و نشاط است. و کسی استدلال خواهد کرد که جهان "راه راه" است و موجی از خوشحالی موجی از ناراحتی را به دنبال خواهد داشت. شخصی به سادگی فکر نمی کند و این س questionال را نمی پرسد ، "دنیای ما چگونه است؟"
نگرش مردم به جهان به شدت تحت تأثیر شرایط زندگی ، شخصیت و سایر عوامل است. بیهوده نیست که افراد به افراد خوش بین و بدبین تقسیم می شوند. به نظر می رسد که ممکن است نظرات متفاوت باشد. علاوه بر این ، یکی از افراد شروع به تحمیل نظر خود به دیگران می کند. چنین افرادی معتقدند که فقط آنها درست می گویند و بقیه هم اشتباه می کنند.
از موضع یوگا ، باید بگویم که ما نمی دانیم چه نوع جهانی است! او خوب نیست ، بد نیست. هر شخص دنیای خودش را دارد و همه چیز کاملاً فردی است.
