در حال حاضر ، اعتقاد بر این است که نماد المپیک پنج حلقه ای نشان دهنده قاره های اصلی شرکت کننده است که هر کدام دارای رنگ خاصی هستند: اروپا - آبی ، آفریقا - سیاه ، آمریکا - قرمز ، آسیا - زرد ، استرالیا - سبز. اما نسخه دیگری نیز وجود دارد.
برخی با ظهور نمادهای المپیک ، روانشناس کارل یونگ را که در برخی محافل نیز سازنده آن محسوب می شود ، مرتبط می کنند. یونگ به فلسفه چینی مسلط بود ، او می دانست که انگشتر در فرهنگ های باستان نمادی از عظمت و سرزندگی است. بنابراین ، او ایده پنج حلقه بهم پیوسته را ارائه داد - بازتابی از پنج انرژی که در فلسفه چین ذکر شده است: آب ، چوب ، آتش ، خاک و فلز.
همراه با نمادها در سال 1912 ، دانشمند تصویر خود را از مسابقات المپیک - پنج ضلعی مدرن معرفی کرد. هر المپیکی باید صاحب هر یک از پنج نوع آن باشد.
اولین رشته - شنا - به شکل یک حلقه آبی نیز عنصر آب را نشان می دهد و نشان دهنده ریتمی است که نفس را حفظ می کند ، به شما امکان می دهد تا در امتداد سطح آب به سمت جلو حرکت کنید.
حلقه سبز - پریدن - تصویری از یک درخت و نمادی از انرژی سوار است. او باید توانایی کنترل نه تنها انرژی خودش بلکه انرژی اسب را نیز داشته باشد.
رشته بعدی شمشیربازی است و توسط عنصر آتشین به شکل حلقه قرمز به تصویر کشیده می شود. این رشته نماد استعداد است. موفقیت شمشیرباز به توانایی احساس دشمن و حدس زدن حرکات او بستگی دارد.
حلقه زرد نشان دهنده عنصر زمین است و نظم رشته دویدن در سطح کشور را نشان می دهد. او نشان دهنده مقاومت و استقامت است. دونده کراس کانتری روی عناصر می پرد ، می داند چه زمانی باید سرعت خود را کم کند و چه زمانی باید سرعت خود را افزایش دهد.
رشته تیراندازی و خصوصیات منحصر به فرد این فلز با یک حلقه سیاه نشان داده می شود. در اینجا به دقت و وضوح نیاز است. موفقیت یک شلیک نه تنها به ورزش جسمی ، بلکه به توانایی تفکر سرد نیز بستگی دارد که تیرانداز با کمک آن روی هدف متمرکز شده و به هدف اصابت می کند.
