دوچرخه سواری نه تنها یک لذت است ، بلکه یک تفریح با ارزش است. این ورزش نه تنها استقامت ایجاد می کند و تأثیر مفیدی روی سیستم قلبی عروقی دارد ، بلکه گروه های مختلف عضلانی را نیز درگیر می کند.
چه ماهیچه هایی هنگام دوچرخه سواری ایجاد می شوند
از نظر تأثیر بر روی شکل ، دوچرخه برای هیچ چیز برابر با دویدن نیست. هنگام سوار شدن بر آن ، گروه های مختلف عضلانی از پایین تنه رشد کرده و تقویت می شوند. بنابراین ، هنگام رکاب زدن ، بار زیادی روی عضلات ساق پا و همسترینگ می افتد.
بزرگترین عضلات پا که روی ران قرار دارند ، عضلات چهار سر ران و دو سر بازویی نیز درگیر هستند. موارد اول در قسمت بالای ران قرار دارند و عمدتا هنگام پایین آمدن پدال ها ایجاد می شوند - شما می توانید کار آنها را به خصوص هنگام سربالایی احساس کنید. و دومی ها در قسمت تحتانی ران قرار دارند و در هنگام بلند شدن پدالها بار روی آنها می افتد.
علاوه بر این ، هنگام دوچرخه سواری ، عضلات گلوتئال کاملا تقویت می شوند - آنها همزمان با عضلات چهار سر ران کار می کنند. به همین دلیل این نوع ورزش به ویژه برای جنس جوان مناسب است.
بار بسیار کمتری روی عضلات شکم می افتد ، اما در این مورد هنوز نمی توانید بدون آنها کار کنید. آنها عمدتاً هنگامی استفاده می شوند که بدن به سمت جلو متمایل شده یا آن را در حالت مستقیم نگه داشته باشد. در هر دو مورد ، آنها همزمان با عضلات پشت کار می کنند.
عضلات بازوها هنگام سوار شدن بر این وسیله حداقل درگیر می شوند. اگرچه هنگام دوچرخه سواری کوهستانی در زمین های ناهموار ، رشد آنها از عضلات پایین تنه بدتر نیست. با این حال ، پاهای دوچرخه سوار حرفه ای همیشه رشد بیشتری نسبت به تنه دارند.
دوچرخه همچنین به عضلات ایلیاک فشار وارد می کند که به کشش باسن و خم شدن زانو کمک می کند. آنها در دو طرف کشاله ران قرار دارند. بسیار مهم است که هنگام رانندگی به آنها آسیب نرسانید ، زیرا کاملاً آسیب پذیر هستند. به همین دلیل لازم است که در صورت شروع درد شدید در این ناحیه ، بار را کاهش داده یا کلاً سوارکاری را متوقف کنید.
چگونه هنگام دوچرخه سواری به درستی روی دوچرخه بنشینیم
برای اینکه دوچرخه سواری مفید باشد ، باید آن را درست انجام دهید. شما باید در حالی که دستان خود را آرام و کمی در آرنج خم هستید ، با این وسیله نقلیه سوار شوید. دست ها باید از بالا به دور دسته بپیچند و مچ دست ها نباید آویزان شوند. هر از گاهی ، تغییر موضع دستها برای بی حس نشدن آنها مفید است.
پشت باید اندکی به سمت جلو متمایل شود ، زیرا در حالت عمودی یا افقی به سرعت بی حس و زخم می شود. اگر نمی توانید کمر خود را به درستی نگه دارید ، پس قاب دوچرخه ممکن است برای شما خیلی بلند یا کوتاه باشد. گردن باید امتداد پشت باشد ، نه به سمت جلو متمایل شود و نه به عقب پرتاب شود. پاهای شما باید هنگامی که پدال ها در پایین ترین نقطه قرار دارند کاملاً به آنها برسند.
