اکثریت قریب به اتفاق مردم مدرن نمی توانند نفس راحتی بکشند. برای کسانی که به طور فعال درگیر ورزش هستند ، تنفس مناسب در حین انجام فعالیت های بدنی به خودی خود برقرار است و هر کس دیگری برای این کار باید خود به خود تسلط یابد. برای چه کاری است و چگونه می توان آن را انجام داد؟
مهم نیست که چقدر عجیب و مضحک به نظر برسد ، اکثریت قریب به اتفاق مردم از دستگاه تنفس خود با سختی یک چهارم کارآیی واقعی آن استفاده می کنند. جالب اینجاست که کودکان خردسال به درستی نفس می کشند. از این طریق می توان نتیجه گرفت که عادت تنفس نادرست و بی اثر مادرزادی نیست ، بلکه اکتسابی است. غالباً این امر ناشی از عدم فعالیت بدنی یا فعالیت بدنی ناکافی است.
وقتی فردی کمی حرکت می کند ، بیشتر اعضای بدن او به جریان فعال خون غنی شده با اکسیژن احتیاج ندارند. به همین دلیل است که او عادت می کند کم عمق نفس بکشد. استفاده بی اثر از کل حجم ریه ها باعث بدتر شدن عملکرد آنها و ظهور انواع بیماری های مزمن می شود.
تنفس صحیح و نادرست
بیشتر خانم ها فقط با پستان تنفس می کنند. این امر تا حدودی به دلیل کیش اندامی لاغر است - در پی شکمی کاملاً صاف ، جنس زیباتر از هر چیزی که بتواند حداقل مقداری به شکم آنها بدهد ، اجتناب می کند. کودکان و مردان عمدتا از شکم نفس می کشند ، اما تنفس آنها نیز کم عمق است. نفس کشیدن از طریق قفسه سینه ، حنجره و تارهای صوتی را بیش از حد بار می آورد و نفس کشیدن از طریق معده به دستگاه گوارش آسیب می رساند.
چگونه می توان به درستی نفس کشید؟ تنفس صحیح مختلط است ، یعنی هر دو قفسه سینه و شکم در این روند دخیل هستند. انسان مدرن چنان به مکانیسم تنفس طبیعی که توسط طبیعت وضع شده عادت نکرده است و مجبور می شود آگاهانه آن را از نو یاد بگیرد.
یادگیری تنفس صحیح: چگونه این کار را انجام دهیم؟
ابتدا باید به استنشاق صحیح مسلط شوید. برای انجام این کار ، باید بیشتر از دیافراگم استفاده کنید ، تا آنجا که ممکن است عضلات کمربند شانه را شل کنید. در این حالت ، مدت زمان الهام باید تقریباً نیمی از انقضا باشد.
برای تمرین تنفس صحیح ، بازدم را انجام دهید ، ریه ها را از هوای باقیمانده کاملاً خالی کنید. وقتی احساس تمایل به استنشاق می کنید ، به آرامی از طریق بینی استنشاق کنید - تقریباً 8 ثانیه طول می کشد. در همان زمان ، ریه های خود را با هوا پر کنید ، از پایین شروع کنید - ابتدا معده کمی باد می شود ، سپس دیافراگم و در نهایت قسمت فوقانی قفسه سینه.
بازدم ، که دو برابر بیشتر از زمان استنشاق طول می کشد ، به ترتیب معکوس - قفسه سینه ، دیافراگم ، شکم. پس از بازدم ، مکث کوتاهی کرده و فقط پس از آن نفس دیگری بکشید. با این مکث از تزریق بیش از حد و سرگیجه ناشی از اکسیژن رسانی شدید بدن جلوگیری می شود.
این تمرین را هر روز با معده خالی یا چند ساعت پس از صرف غذا انجام دهید و به زودی بر تنفس کامل تسلط خواهید یافت.
