بسیار مهم است که در سریعترین زمان ممکن به محرک های خارجی واکنش نشان دهیم ، زیرا در این میان محرک های خطرناک و حتی کشنده امکان پذیر است. زمان واکنش نهفته ، دوره زمانی از آغاز عمل محرک تا لحظه واکنش است. این ویژگی به میزان متابولیسم بستگی دارد و ویژگی فردی هر فرد است. شما نمی توانید زمان واکنش نهفته را آموزش دهید ، اما می توانید یاد بگیرید که در برابر محرک های مقدم بر هر عملی سریعتر واکنش نشان دهید. بنابراین ، با بهره گیری از تمرینات زیر ، سرعت واکنش خود را تا حد زیادی افزایش می دهید.
دستورالعمل ها
مرحله 1
بهتر است آموزش را با یک بازی کاملاً ساده - ترقه شروع کنید. یک نفر ایستاده و کف دست خود را طوری قرار می دهد که ضربه زدن به آن برای شریک زندگی دیگر راحت باشد (به عنوان مثال می توانید به پهلو بایستید و کف دست خود را جلوی خود بگیرید). وظیفه بازیکن اول این است که کف دست خود را قبل از ضربه خارج کند و مورد دوم ضربه زدن به آن است. بعد از مدتی بازیکنان تغییر می کنند همچنین می توانید امتیاز را حفظ کنید. از اصلی که در این بازی تجسم می یابد می تواند در تمرینات دیگر ، به عنوان مثال ، در جارو زدن استفاده شود.
گام 2
واکنش ناخودآگاه بسیار سریعتر از واکنش آگاهانه است. بنابراین ، در ضمیر ناخودآگاه است که باید واکنش به محرک های خاصی ذخیره شود. این را می توان با تکرار مداوم حرکات در تمرین بدست آورد. به احتمال زیاد ، شما نیاز به انجام حدود 6-9 هزار تکرار خواهید داشت ، و در یک زمان لازم نیست که بیش از 300 بار انجام دهید. یعنی شما تقریباً به دو ماه زمان نیاز دارید تا ناخودآگاه بر الگوی حرکتی مسلط شوید. اما این روند می تواند تسریع شود ، روش های زیر در این زمینه به شما کمک می کنند.
مرحله 3
هر شخصی واکنش های حرکتی فردی خود را دارد که در روند رشد شکل گرفته است. این امر رایج است که توسعه رفلکس های قدیمی بسیار آسان تر از یافت شدن بازتاب های جدید است. این بدان معنی است که هنگام توسعه تکنیک های جدید دفاعی ، شما باید در درجه اول به واکنش طبیعی خود اعتماد کنید.
مرحله 4
مراقبه ، تمرکز کامل روی یک موضوع خاص است. برای اینکه توجه خود را به این موضوع معطوف کنید ، باید از سایر دنیای اطراف خود جدا شوید و آرام شوید. بسیاری از افراد در مدیتیشن اشتباه می کنند: آرام می شوند اما تمرکز را فراموش می کنند. عملاً هیچ فایده ای از این مراقبه ندارد. پس از رسیدن به یک حالت آرامش ، لازم است ذهنیت را تصور کرده و اقدامات فنی را متمرکز کنید. اما به هیچ وجه نباید خود را مجبور به مدیتیشن اجباری کنید. شما فقط در لحظه ای که احساس نیاز به آن می کنید باید مدیتیشن را شروع کنید.
