اسکی آلپاین مدتهاست که به عنوان یک رشته ورزشی کاملاً متوقف شده و به شکل بسیار محبوب تفریح فعال برای میلیون ها نفر در سراسر جهان تبدیل شده است. کوه های آلپ به عنوان زادگاه اسکی در سراشیبی در نظر گرفته می شوند ، اما اکنون پیست های اسکی حتی در کشورهایی وجود دارد که برف مطلقاً وجود ندارد. همه آنها صرف نظر از تجربه و شرایط ورزشی به هر کسی امکان اسکی را می دهند.
تمام پیست های اسکی ، بسته به شاخص های پیچیدگی ، می توانند به طور مشروط به تعدادی دسته تقسیم شوند.
مسیرهای پیاده روی برای مبتدیان
دامنه های سبز از ساده ترین آنها هستند. اسکی بازان مبتدی می توانند در امتداد آنها "در یک خط مستقیم" ، عملاً بدون سرعت حرکت کنند. بنابراین ، در حضور شیب کمی بزرگتر ، همیشه یک تعصب متقابل وجود دارد. در بیشتر موارد ، حتی اسکی بازانی که راه بلد نیستند قطعاً روی آن متوقف می شوند. از چنین مسیرهایی به دقت مراقبت می شود تا دست انداز وجود نداشته باشد.
در اسکی آلپاین محدودیت سنی وجود ندارد. می توانید از 4-6 ، 11-12 و 15-15 سال شروع کنید. و سن بازنشستگی به هیچ وجه مانعی برای اسکی نیست.
سطح متوسط
در مرحله بعدی شیب های آبی وجود دارد - آنها برای اسکی بازان به اصطلاح سطح متوسط در نظر گرفته شده اند. در مسیرهای این نوع ، شیب برخی از مقاطع همراه با تسکین متغیر افزایش می یابد. آنها همچنین با عدم وجود تپه ها ، تغییرات شدید در دامنه های برجسته ، وجود شیب زیاد افزایش می یابد. همه اینها تنوع و جذابیت بیشتری را برای فرود در مسیر آبی ایجاد می کند و قسمتهای مستقیم و مکرر با کمی شیب به شما امکان می دهد با سرعت حرکت کنید.
مسیرهای حرفه ای
دویدن قرمز دشوار تلقی می شود. آنها به طور خاص برای ورزشکاران سطح بالا ایجاد شده اند. مسیرهای پیاده روی از این نوع با شیب بیشتر و بیشتر ، عدم وجود بخشهای مسطح با ترکیبی از مکانهای شیب دار کوتاه ، متمایز می شوند. برای اسکی در چنین پیست هایی باید در پیچ های کوتاه شعاع اسکی موازی مهارت داشته باشید که به شما امکان می دهد سرعت را به موقع خاموش کنید. اسکی بازان باتجربه در دامنه های قرمز می توانند در هر قوس کوچک و بزرگ قایقرانی کنند. از این مسیرها به دقت مراقبت می شود ، زیرا با تعداد زیادی از اسکی بازان ممکن است تا پایان روز برجستگی هایی ایجاد شود.
مقام اول در بین بهترین پیست های اسکی توسط Whistler کانادایی اشغال شده است. در 120 کیلومتری ونکوور واقع شده است.
همچنین تعدادی از پیست های خارج از پیست که از شیب کمتری برخوردار هستند در این گروه قرار می گیرند که به دلیل ویژگی های طبیعی ، برای اسکی بازانی که تجربه اسکی کمی ندارند توصیه نمی شود. دامنه های این نوع اغلب با یک خط نقطه قرمز مشخص می شوند.
مسیرهای سیاه مخصوصاً دشوار هستند - آنها برای افراد حرفه ای طراحی شده اند ، زیرا آنها با بخشهای دشواری مشخص می شوند ، از تخته های شیب دار تند با برجستگی تا برف بکر ، مکان های ملایم ، اما باریک ، پیچ های تند و شیب دار در نمودارها ، نزولهای این نوع با خط نقطه ای سیاه نشان داده می شود. این همچنین شامل دست اندازهای مصنوعی برای لوله های نیمه لوله ، مغول و پرش برای اسنوبردها است.
