یکی از روزنامه نگاران در مورد یک بازی ورزشی جدید برای روسیه روی یخ ، پیچش یا حلقه زنی صحبت کرد و به شوخی اظهار داشت: آنها می گویند ، ما هنوز نمی دانیم چگونه برنده شویم ، اما ما قبلاً سرود را نوشتیم. این در مورد آهنگ محبوب "Granite Pebble" بود که نام آن ، فقط اتفاق افتاد ، تقریباً با بازی اصلی "سلاح" در پیچش یا حلقه زنی ، سنگی ساخته شده از گرانیت ، مصادف شد. سالها بعد ، بیگودی های روسی به قله های ورزشی جهانی رسیدند ، اما مواد ساخت سنگ به همان شکل باقی ماند.
سنگ در خانه
پیچیدن یخ ، که در آغاز قرن شانزدهم در بریتانیا ، دقیق تر ، در اسکاتلند ظاهر شد ، در نگاه اول یک سرگرمی کاملاً ساده به نظر می رسد. اما فقط در ابتدا. در واقع پیچش یا حلقه زنی یک بازی بسیار جدی و زیرکانه است که از لحاظ پیچیدگی حرکات و ترکیبات مختلف به شطرنج شباهت دارد. ظرافت های کافی حتی در مورد دقیقاً نیاز شما به نگه داشتن دسته پلاستیکی و پرتاب سنگ سنگین ، نحوه مالش یخ های تمیز و لغزنده در مقابل آن ، چگونگی هدف گیری وجود دارد.
در طول یک مسابقه ، متشکل از ده انتها ، شرکت کنندگان آن از دو تیم رقیب ، که هر کدام باید چهار نفر داشته باشند ، به نوبه خود اجازه دهند هشت سنگ تقریبا 20 کیلوگرمی داشته باشند. سپس یخ های جلوی خود را ، برای سر خوردن بهتر ، با برس های مخصوص تمیز می کنند. در حالت ایده آل ، سنگ باید به منطقه مورد نظر به نام "خانه" برخورد کند و به تیم پرتاب کننده یک امتیاز بدهد.
منشأ آتشفشانی
مشکل اصلی در ساخت اولین سنگهای ورزشی در اسکاتلند انتخاب ماده مناسب بود. از این گذشته ، آنها به چنین پرتابه سنگی محکمی نیاز داشتند تا در همان اولین پرتاب خرد نشود و شکسته نشود. به گفته مورخان پیچش یا حلقه زنی ، همه نژادهای شناخته شده در این کشور کوهستانی آزمون "مناسب بودن حرفه ای" را پشت سر گذاشته اند. اما تنها کسی که در پایان از آن جان سالم به در برد گرانیت Blue Hone و Ailsa Craig Common Green بود. و نه ساده ، بلکه توسط طبیعت پس از فوران آتشفشان ایجاد شده است. از ماگما که توسط آب خنک می شود. به لطف این ، او حتی ترک های کوچکی هم نداشت و هنگام ساختن سنگ برای بازی ملی اسکاتلند ایده آل شناخته شد.
مدت ها بود که این گرانیت جامد در جزیره آتشفشانی آیلسا کریگ استخراج می شد. به نظر می رسد که همه چیز در حال کار است ، اما پس از آن جزیره به عنوان یک ذخیره گاه طبیعی اعلام شد و تولید باید بسته شود. با این حال ، به زودی و در نزدیکی آن - در شمال ولز ، مواد جدید با کیفیت بالا یافت شد. از آنجاست که مجموعه های 16 سنگ تقریباً گرانبها (هزینه فقط یک سنگ ، به دلیل پردازش دستی با ابزار الماس و تحویل ، به 600 دلار می رسد) و در سراسر جهان ، از جمله در روسیه پراکنده می شوند.
از ولز تا اورال
مشکل جدی دیگر کاهش تقریباً فاجعه بار موجود در سنگ گرانیت ولز شمالی بود که به گفته کارشناسان ، فقط تا سال 2020 ادامه خواهد داشت. در همین راستا ، جستجو برای ذخایر جدید در سراسر جهان آغاز شد و دیگر سنگها مانند گذشته از گرانیت جامد تولید نمی شدند. آنها حتی سعی کردند آنها را در اورال بسازند. اما چنین سنگهایی فقط برای یک هفته مسابقات آزمایشی در مسکو کافی بود ، پس از آن سطح به ظاهر صاف ناگهانی خشن به نظر می رسید. علاوه بر این ، آنها به طور کامل از کشیدن جلوگیری کردند. یک بررسی فوری نشان داد که گرانیت زیبای اورال دارای اجزا کوچک میکا است که منجر به نقص می شود. در نتیجه ، استفاده از سنگهای میهن معشوقه کوه مس فقط در آموزش و حتی پس از پرداخت سریع بیان سریع شروع شد.
هدیه از Dunblane
سال تولد فرینگ 1511 است. نه ، این تاریخ در وقایع نگاری قرون وسطایی یا در رمان والتر اسکات ذکر نشده است. این توسط بازیکنان از قرن شانزدهم میلادی و مستقیماً بر روی سنگی نوشته شده است ، سال ها بعد در کف یک استخر خشک در شهر Dunblane اسکاتلند پیدا شد. او به آنجا رسید ، ظاهراً در زیر یخ ، که در آن دوران باستان ، مسابقات پیچش یا حلقه زنی بر روی آن انجام می شد ، سقوط کرد.این تجهیزات ورزشی از نظر وزن ، شکل و مواد بیشتر شبیه یک سنگفرش بزرگ و معمولی بود و اصلاً شبیه "سنگریزه گرانیت" مدرن نبود.
با این وجود بعید بود تجهیزات دیگری برای بازیکنانی که در زمان جیمز چهارم استوارت زندگی می کردند فراهم شده باشد. به عنوان مثال ، بافندگان اسكاتلندی از دارول از سنگهایی با دسته قابل جابجایی و صیقلی توسط همسرانشان كه مستقیماً در كارخانه از بخشی از دستگاههای بافندگی ساخته شده بود ، برای بازی استفاده می كردند. و بعضی از سنگها تا 80 کیلوگرم وزن داشتند! شکل گرد ، وزن و اندازه فعلی سنگها فقط دویست سال بعد بدست آمد. قطر آنها 11.5 اینچ (حدود 29 سانتی متر) ، قد 4.5 اینچ (11.4 سانتی متر) و وزن آنها 44 پوند (19.96 کیلوگرم) بود.
